„Muszla” była katharsis, tworząc obraz, spadłam na dno. Siedziałam przy płótnie i byłam w rozpaczy. Chciałam pozbyć się wszystkich czystych płócien, które mam. Na dno zabrały mnie te pajace, od nich się odbiłam i przypomniałam co jest sednem malarstwa. Domalowując te postacie, zapewne także doszłabym do sedna, ale potrzebowałam je …
„Czysty impuls dynamicznej kreacji jest bezkształtny i dzięki temu twór, któremu daje początek, może przyjąć każdą formę”. Kabała Pytacie czego potrzebuję aby namalować portret duszy. Zdjęcia, rozmowy z osobą portretowaną? Bywa, że proszę o zdjęcie, albo o dane urodzenia (o ile ktoś chce abym do portretu dołączyła spis symboli sabiańskich opisujących moment przyjścia …
„Gdziekolwiek zmierzasz, zmierzaj z całego serca”.Konfucjusz portret duszy, tempera na płótnie, 40×30 cm, 2025 Ostatnio lubię pokazywać moje obrazy chatowi gpt i pytać jak on je widzi i interpretuje. Oto co napisał: – Zniekształcona twarz – Centralna postać ma asymetryczne, przesadne rysy, prawdopodobnie wyrażające głębokie emocje, wewnętrzny konflikt lub stan przypominający sen. …
„Bądź tak uprzejmy i spróbuj przemyśleć następujący problem – na co by się zdało twoje dobro, gdyby nie istniało zło, i jak by wyglądała ziemia, gdyby z niej zniknęły cienie? Przecież cienie rzucają przedmioty i ludzie. Oto cień mojej szpady. Ale są również cienie drzew i cienie istot żywych. A …
Musimy nauczyć nasze dzieci śnić z otwartymi oczami. Harry Edwards „Drużyna” powstała jako portret rodzinny. Wszystko tutaj jest ze sobą połączone, zależy od siebie, zmienia się i staje od nowa – panta rhei. xxx
To nie pierwszy smok w mojej twórczości. Inny, kwiecisty znajduje się na obrazie Buenos Aires. A na zdjęciu poniżej nazywany Smoko-Koniem lub Chińskim Jednorożcem – łagodny Chi Lin. Smoki pojawiły się także na szalu DragonFlies, gdzie mają postać ważek.
Cokolwiek pomiędzy ludźmi kończy się – znaczy: nigdy nie zaczęło się. Gdyby prawdziwie się zaczęło – nie skończyłoby się. Skończyło się, bo nie zaczęło się.Cokolwiek prawdziwie się zaczyna – nigdy się nie kończy. Edward Stachura, Fabula rasa. Z wypowiedzi rozproszonych
Lunapark to świat możliwości i kolorów. Wewnętrzne dziecko woła, by odnaleźć w nim siebie. „Wcześniej rozpoznanie moich potrzeb uniemożliwiał schemat. Postępowałem automatycznie. W trakcie dorastania uczymy się radzić sobie z naszymi niezaspokojonymi potrzebami, tworzymy schematy zachowań w trudnych dla nas sytuacjach. Ja nauczyłem się, że jeśli uda mi się uniknąć sytuacji ekspozycji społecznej, …
