Autoportret, który zamieściłam w poprzednim wpisie ewoluował.
Jak to wyglądało od strony plastycznej, zobaczycie na zdjęciach poniżej. Pierwsze zdjęcie to częściowo zdarta wcześniejsza twarz. Każde kolejne to fragment ścieżki. Ścieżka była długa, więc sfotografowałam tylko nieliczne jej etapy. Bo etapem jest choćby mała zmiana w oku – inny błysk niesie ze sobą inną emocję, inne oko patrzy inaczej i widzi coś innego.
Śmiałam się, uśmiechałam się do siebie, byłam na siebie wściekła i byłam wściekła na innych. Podobałam się sobie i brzydziłam się sobą. Amplitudy szalały, więc cieszę się, że udało mi się trzymać pędzel, bo z nerwami było różnie. Jestem cholernie upierdliwa i cholernie upierdliwie się wwiercam. Za każdym razem!
I cieszę się, że jestem 😉
Ścieżka
Autorem poniższego tekstu jest Matt Kahn.
Nienawiść mówi: „Nie cierpię tego, że coś nie idzie po mojej myśli i będę oskarżał za to każdego wedle mojej woli, do momentu aż wszystko pójdzie po mojej myśli”.
Gniew mówi: „Jestem tak bardzo wściekły, że coś nie idzie po mojej myśli, i nie mam pojęcia co z tym zrobić”.
Smutek mówi: „To takie niesprawiedliwe, że coś nie idzie po mojej myśli…”
Strach mówi: „Nie mogę sobie wyobrazić, aby coś nie poszło po mojej myśli”.
Ignorancja mówi: „Byłoby dużo lepiej, gdyby wszystko zawsze było po mojej myśli”.
Znudzenie mówi: „To, co jest, nie jest tym, co chciałbym, aby było”.
Uczucie pustki mówi: „Wydaje się, że coś po mojej myśli jest zawsze przeciwne, albo inne od tego, co jest”.
Akceptacja mówi: „Wszechświat zawsze konspiruje ku mojemu najwyższemu dobru, czy wydaje się to jakby coś szło po mojej myśli, czy nie”.
Spokój mówi: „Kiedy odkładam na bok moje własne nalegania, widzę jasno moją ścieżkę”.
Współczucie mówi: „Rozumiem to jak się czujesz. Coś również nie poszło wiele razy po mojej myśli”.
Radość mówi: „Wszystko zawsze idzie po mojej myśli, bez względu na wszystkie detale, okoliczności i obroty sytuacji”.
Miłość mówi: „Kocham tego, który posiada żądania względem życia, i uwielbiam również tego, który nie ma w sobie żadnych nalegań jako wieczna niewinność wszystkiego”.
Jedność mówi: „Zarówno to, że wszystko idzie po mojej myśli, jak i nie, jest równą ekspresją Wszechświata nieskończonych form”.
Transcendencja mówi: „Wszystkie ścieżki prowadzą do jednego zamysłu”.
Prawda mówi: „JA JESTEM ścieżką, ścieżką JESTEM”.
