Gdybym miała zawrzeć ten portret w jednym zdaniu, brzmiałoby ono:
Jeśli nie wiesz kim jesteś, możesz być kimkolwiek.
∞
Lud bowiem nigdy nie burzy się z powodu, że dźwiga ciężki wór, nigdy nie burzy się z powodu wyzysku, ponieważ nie zna on życia bez wyzysku, nie wie, że ono istnieje, a jakże można pożądać czegoś, czego nie ma w naszym wyobrażeniu? Lud wzburzy się dopiero wtedy, kiedy nagle, jednym ruchem ktoś spróbuje wrzucić mu na plecy drugi wór. Chłop wtedy nie wytrzyma, padnie twarzą w błoto, ale zerwie się i chwyci siekierę. I to, łaskawco, chwyci siekierę nie dlatego, żeby już żadną siłą nie mógł dźwignąć owego drugiego wora, nie, on by go dźwignął! Chłop zerwie się, ponieważ odczuwa to tak, że chcąc nagle i jakby cichcem wrzucić mu drugi wór na plecy, próbowałeś go oszukać, potraktowałeś go jako bezmyślne zwierzę, podeptałeś resztkę jego zdeptanej godności biorąc go za durnia, który nic nie widzi, nie czuje, nie rozumie. Człowiek chwyta za siekierę nie w obronie swojej kieszeni, tylko swojego człowieczeństwa (…).
Ryszard Kapuściński, „Cesarz”
Jeśli chcesz obalić tyrana, bacz byś wpierw zniweczył tron, któryś mu w sobie zbudował.
Khalil Gibran, „Prorok”
W kontekście pracy nad portretem, bardzo polecam tekst pod poniższym linkiem:
Przestań na siłę dawać swoją miłość tym, którzy nie są gotowi, żeby cię kochać.
∞
Etapy powstawania portretu:
Przez kolejnych kilkadziesiąt dni odkładałam podjęcie dalszej pracy, mimo iż wiedziałam co mam robić. Mało tego, pierwszy element – kwadracik wzoru, który miałam nanieść, zobaczyłam jako pierwszy element „Tronu” w ogóle. Nanosząc wzór, koniec końców, zatoczyłam i domknęłam „koło” – robię to w każdym portrecie.
Przeżyjesz swe życie bezpiecznie, gdy nie pozwolisz innym manipulować tym, co robisz i kim jesteś, lecz kierować tobą będą twe własne wewnętrzne pragnienia.
H. Stanley Judd